Unearthly Rites - Ecdysis İncelemesi: Yeni Bir Finlandiya Death Metal Oluşumu

Unearthly Rites, Finlandiya death metal sahnesinin yeni bir oyuncusu olarak, debut albümleri Ecdysis'den önce sadece bir EP ile adlarını duyurmuş bir grup. Daha önce Sink, Hexhammer, ve Fuck-Ushima gibi gruplarda zaman geçirmiş deneyimli müzisyenlerden oluşuyorlar. Unearthly Rites, çürük oldschool death, grind ve crust elementlerini bir araya getirerek dinleyicileri yüzlerine yapışan doğal olmayan bir ses profili ile karşılıyor. Bu, kaburgalarınıza yapışan, akciğerlerinizi zehirli peynirle kaplayan iğrenç bir müzikal deneyim sunuyor. Ayrıca duyduğum en insansı olmayan ölüm vokallerini barındırıyor. Daha fazlasını ne isteyebilirsiniz ki?

Karanlık ve ürkütücü bir atmosfer yaratan bir enstrümantal girişin ardından, "Deep Drilling Earth's Crust" ile sert bir şekilde başlıyorlar ve kocaman ve iğrenç bir ses sizi acımasızca dövüyor. Gitar tonu yırtık ve devasa, bas pis kokulu ve Sisli'nin vokalleri adeta cehennem kapılarını açmış gibi. Şarkı, çılgın tempolardan ezici orta tempolu ritimlere geçiyor ve sizi yerlere yıkacak kadar büyük vurgularla dolu. Bu, kaotik ve karışık bir yolculuk ve beni Rotpit's "Slimebreeder" şarkısının ihtişamını hatırlatıyor, ancak bu çok daha ağır. Daha da iyisi, "The Master's Tools" yavaş ve tehditkâr bir başlangıç yapıyor ve ardından Bolt Thrower'ın Super-Soldier Serum ve bath salts karışımıyla hissettiriyor. Bu şey çok ağırlığından ve bitmeden önce sizi Earth's core'a kadar itecek. "Capitalocenic Nightmare" ise acımasız bir savaş makinesi gibi, ışığı yutan ve zamanı bükülen vurgularla dolu ve her korkunç saniyeyi tadacaksınız.

Başlık parçası oldukça ham ama özgüvenli, neredeyse oyunbaz bir tutum sergiliyor ve kanlı yüzünüze tekme atarken bile. Sisli gerçekten burada bir vokal performansı için abominasyona gidiyor ve inanılmayacak kadar kötü duyulmalı. "New Venus" de acımasızlıktan kaçınmıyor, titan cevheri yığınından daha ağır olan ezici bir vurgu festivaliyle. Hafifçe crusty, punk ruhu, ham ve doğrudan ölüm saldırısıyla iyi bir şekilde eşleşiyor ve kafanıza taze domuz dışkısı gibi her iki tarzın da en kötüsü dökülüyor. Çok kısa 34 dakikalık sürede, sadece "Fuck Ecofascism"'in 2 dakikası gelişmemiş ve kullan-at olarak hissettiriyor. Prodüksiyon mezarlık altında akan bir lağım gibi ve çok gaddar ve iğrenç ki dayanılmaz kütle olarak karşımıza çıkıyor.

Santtu Markko ve Simo Perkiömäki, megaton riffage ve omurga titreten vurgularla savaşı kapınıza getiriyorlar ve bu, yaşam beklentinizden yıllarınızı alıyor. Devrim niteliğinde bir şey yapmıyorlar, sadece huge, oppressive leads oluşturuyorlar. Sololar jagged, abrasive, and discordant ve her şey, bir çılgın zihindeki tatlı noktayı vuruyor. Jennika Vikman'ın bas çalışması çirkin ve iğrenç, harika bir şekilde deli tonla dolu. Bu, sesi fat, bubbling low-end terror ile dolduruyor ve zengin bir kulak çöpü ekliyor. Üstüne Sisli, grunts, roars, screams and wails şeklinde insanı şok edecek ve hayran bırakacak şekilde ölümcül performanslar sergiliyor. Bu özel akciğerler, modern bilim tarafından incelenmeli çünkü açıkça insan kökenli değil.

Ecdysis, rastgele keşfedip aşık olacağınız türden küçük bir yeraltı mücevheridir. Çok iğrenç ve sümüksü olmasına rağmen şaşırtıcı derecede çekici ve keyifli. Unearthly Rites, ölüm dünyasına yeni adım atmış olabilir, ancak bu kadar büyük ve ilgi çekici bir sese sahipken, uzun süre mezarın altında kalmayacaklar. En yeni salgının temelinde yer alın, çünkü bu şey bulaşıcı.

Puan: 3.5/5.0
DR: 9 | İncelenen Format: 320 kbps mp3
Label: Prosthetic Records
Websitesi: unearthlyrites.bandcamp.com | facebook.com/unearthlyrites666 | instagram.com/unearthlyrites
Dünya Çapında Yayın: 3 Mayıs 2024