Destruction - If Performance Hall Konseri (28.11.2024)

Her geldiğinde ayrı bir ruh ile, her gelişin bir olay... Alman kasapları, bundan yaklaşık 6 sene önce de aynı mekânda, aynı sahnede resmen yönetmişti orkestrayı. Sonuçta efsane thrash metal gitaristlerinden biri, gönlümüzde ayrı bir yeri olan ve Destruction için çok önemli bir kayıp olan Mike Sifringer'ın olmayışının hâlâ etkilerinin görüldüğünü düşünüyorum. Çünkü sahnedeki ruhuyla her zaman bizi ateşleyen, enerjisiyle gönüllerde taht kurmuş bir gitarist olduğunu anlatmama gerek yok sanırım.

Destruction, artık Schmier'ın aldığı karar üzerine iki gitarist olarak yoluna devam etme kararı aldı ve yeni çıkacak albümleri "Birth Of Malice", 7 Mart 2025'te metal dinleyicisi ile buluşacak. Yeni gitaristler Damir ve Furia ile Destruction, nasıl bir canlı performans yaşattı, metal seyircisine bakalım.

Öncelikle, Testament konseri sonrası yaşanan ses kaynaklı problemler üzerine Destruction konserinin birçok kişiye ilaç gibi geleceği belliydi. Pop müzik konserlerinin yapıldığı mekânlarda lütfen artık metal müzik konseri yapılmasın. Şayet yapılacaksa, daha dikkatli olunmalı ve bu işlerden gerçekten anlayan birilerinin üstlenmesi daha sağlıklı olacaktır. Kimse anlamadığı ve zevk almadığı müziği dinlemek istemez.

Mükemmel ruha sahip, enerjisi yüksek; konserin başından sonuna kadar story paylaşımı veya inatla canlı yayın çekmeye kalkan kişilerin olmadığı, her şeyin dozunda olduğu, gerçek dinleyici kitlesinin bir metal müzik konserinde headbang, pogo gibi atraksiyonlarla eğlenmesi gerektiğini bilen bilinçli bir kitle vardı. Konserde sound o kadar muazzamdı ki her şeyi gayet net duydum ve keyif aldım. Yeni iki gitarist, sanki Destruction ilk kurulduğu dönemlerden beri o grupta çalıyormuş hissiyatında bir performans sergilediler. Ancak, bir parantez açmak gerekirse, Mike'daki ruhu yansıtmaları ne yazık ki çok zor.

"Curse the Gods" ile insanlık dışı bir giriş yapan Destruction, ne kadar büyük bir grup olduğunu ve her zaman adının bile yeterli olduğunu kanıtlarcasına bunu bize gösterdi. Her zaman olduğu gibi genelde eski dönemlerden şarkıların çalınması, birçok seyirciyi gaza getirdi. Bence en klas Thrash Metal klasiklerinden olan "Live Without Sense"çaldığında, tüyler diken diken oldu ve o sırada Schmier'in seyirci ile etkileşiminin mükemmelliğine zaten diyecek bir şey yoktu. Çünkü o, Thrash Metal sahnesinin en büyük frontmanlerinden biri olduğunu kanıtlamıştı dünyaya. German Big Four'un devlerinden biriydi çünkü sahnedeki.

"Invincible Force" çaldığı vakit, Schmier'in vokallerindeki muazzam çığlıklarının detone olmadan söylenmesi takdire şayandı. Hâlâ aynı enerji ve ruhla yargı dağıtmaya devam ediyordu sahnede. Ellere kasaturalar alındı ve "Mad Butcher"devreye girdiğinde ortalık fena karışmıştı. İlk dinlediğim Destruction şarkısı olan "Total Disaster" ile adrenalin sürekli tırmanmaya devam ediyor ve tüm hormonlar iliklerde salgılanıyordu. Cennet, cehennem ve inanç kavramlarını sembolize ederek yok eden o enfes "Antichrist" ile kalp atışları hızlanıyordu ve durmuyordu.

"Release From Agony" olmazsa olmazlardandı ve es geçilmedi tabii. "Nailed to the Cross" çalındığında herkes hep bir ağızdan "Nailed To The Fxckin’ Cross" diyerek seyircinin eşlik etmesi güzel bir görüntü oluşturdu. Infernal Overkillalbümünün en şeytani vokallere sahip bestelerinden biri olan "Death Trap" çaldığında, headbang yapmadan öylece durmak olmazdı. Önümüzdeki sene çıkacak olan albümlerinden ilk EP olan "No Kings No Masters" gibi kaliteli bir şarkıyı çalmaları, değişik bir hava kattı. 2011'de çıkan Day Of Reckoning albümünden "Armageddonizer" ile ortam biraz dinginleşmişti.

Bis sonrası, önce efsane klasiklerden "Bestial Invasion" ile adeta sahnede bir tarih yazıyordu Destruction. "Thrash 'Till Death" ve hemen arkasından gelen "Thrash Attack", tekrar seviyeyi üst noktalara taşıdı.

     Konser sonrası pena, baget ve playlist kapan şanslı arkadaşlara ayrıca selamlar. Ayrıca dünyanın en büyük Destructionfanı Orhan kardeşime denk gelemesem de orada olduğunu biliyordum. Her If konserinde olduğu gibi emeği geçen herkese teşekkürlerimi borç bilirken, asıl teşekkür illa ki Destruction'a olacaktı. Alman panzerleri, bundan yaklaşık 6 sene sonra If Performance Hall'de İstanbul metal seyircisine yeni bir yıkım daha yaşattı. THRASH 'TILL DEATH...!!!