Blitzkrieg - Blitzkrieg albümü ile Heavy Metal kalesini yeniden kuşattı.

Blitzkrieg, 1980'de Leicester'da kurulan bir İngiliz heavy metal grubudur. Şu anki kadro Brian Ross (vokal), Alan Ross (gitar), Liam Ferguson (bas), Matt Graham (davul) ve Nick Jennison'dan (gitar) oluşmaktadır. Ross, grubun kuruluşundan geriye kalan tek üyedir ve grup şu anda Newcastle'da bulunmaktadır.

Tam 5 sene sonra yeni çıkacak  Ep  "The Spider" isimli EP'nin çıkması, zaten yeni gelecek albümün habercisi gibiydi. "The Spider", klasik Blitzkrieg sounduna ve köklerine sadık kalarak, hem melodik hem de NWOBHM alt yapısından taviz vermeden yapılmış, oldukça akılda kalıcı bir şarkı bana göre. İşini bu kadar ciddiyetle yapan müzik grubu çok fazla kalmadı artık.

Gel gelelim, zaman geldi çattı ve heyecan arttı bende tabii. Brian Ross'un sesini ve Blitzkrieg'in o naif, o melodik, kendine has müziğini yeniden dinleyip ruhumda hissetmek için açtım albümü, saldım ruhumu. Açılış parçası "You Won't Take Me Alive", günümüzde heavy metalin nasıl icra edilmesi gerektiğini ve dersini veren bir beste adeta. Mükemmel, melodik ve bir  o kadar derinden vuruyor ki, resmen içinize işliyor. Arkasından gelen "The Spider"; daha önce de belirttiğim gibi bu albüm öncesi çıkan single idi. "Dragon's Eye" albüm, sözleriyle ve sounduyla yer yer power metal riffleri barındırsa da tavizsiz Blitzkrieg tarzından ödün vermeden devam ediyor. "If I Told You", tam 1980'lerden çıkmış hard'n'heavy hissiyatlı, biraz ağır tonlarda. Kaliteli bas partisyonlarına sahip ve albümün gaz gidişatına biraz rahatlık veren, daha mid-tempo bir beste diyebiliriz. İşte şimdi benim albümdeki favorime geldik: "Vertigo". Parçanın ortalarındaki kısa ama bir o kadar da hoş, senfonik hissiyatlı vokaller o kadar kulağa hoş geliyor ki. Hemen arkasında, meşhur Blitzkrieg efsane albümü "A Time of Changes"'da yer alan, o efsane klasik "Pull The Trigger"'ın 3. versiyonu geliyor. Daha önce de 2. versiyonu olarak bilinen "Hair Trigger"'dan sonra Blitzkrieg "Above The Law (Pull The Trigger Pt. 3)" olarak 3. versiyonu çıkarmış. Bu versiyon, diğer versiyonlarına benzer müzikal yapıya sahip ve albümdeki en güzel sololara sahip bir şaheser. Sanırım albümdeki en uzun şarkı da bu. Destansı ve epik altyapısı ile birçok gruba taş çıkaracak kadar güçlü. "I Am His Voice" kesinlikle bu albümün en gaz, en klas bestelerinden biri. Oldukça akılda kalıcı ritimler ve sürekli değişen riffleri ile doğrudan beyin damarlarınızda patlayarak 1980'ler NWOBHM'nin en sert halini bize gösterip dumura uğratıyor. Belki de 2. favorim diyebilirim "I Am His Voice" için. Ritmik ama bir o kadar da karamsar ve melodik bir yapıya sahip "The Night He Came Home (Halloween)", güzel armonilere de sahip bir beste olarak dikkat çekiyor. Albümün kapanış bestesi olan "On Olympus High/Aphrodite’s Kiss", sanki meşhur aşk balladları gibi hissettiren arpejler ile giriş yapıyor, arkasından çok tatlı sololar ile devam ediyor ve dinleyiciye Brian Ross'un vokali eşlik ediyor. Gerçekten alıp götüren şahane bir ballad. Ana melodiler çok güzel ve akılda kalıcı. Eğer benim gibi duygusal bir yapıya sahipseniz; gitar sololarının sizi alıp götürdüğü, "I Love You Forever" cümlesinin geçtiği bir parçayla kendinizi huzurlu ve mutlu hissedeceksiniz.

Ne yazık ki 80'lerde NWOBHM kuşağında çok fazla değer görmeyen, sadece belli bir dinleyici kitlesinin bu değere sahip çıktığı bir dünyada Blitzkrieg, Satan, Demon gibi gruplar hep bir şeyler üretmeye çalıştı. Bugünlerde bile hâlâ ayakta kalarak güzel ürünler sunmaya devam ettikleri için çok minnettarız. Şimdilerde ise bu tarzın daha yenilikçi hali olan "Traditional Heavy Metal" diye adlandırılan akım ile daha çağdaş, daha modern bir alt yapıya sahip birçok grup çıktı piyasaya. Enforcer, Venger, Tactic, Iron Driver gibi birçok grup bayrağı eline aldı ve bu bayrağı dalgalandırmaya devam ediyor. Her şeye inat "Heavy Metal Never Dies".